Dzień odpoczynku
Kiedy Bóg wszystko stworzył, uczynił to w sześć dni,
a siódmego dnia odpoczął. Jestem pewien, że nie
potrzebował dnia odpoczynku. On był Bogiem i On
powołał wszystko do istnienia. Nie potrzebował dnia
odpoczynku. Mówił nam, że potrzebujemy dnia
odpoczynku. Nie jesteśmy podobni do Boga,
potrzebujemy czasu, aby się odświeżyć i odzyskać
energię i siły. Japończycy, Chińczycy i Korea mają
bardzo ciężko pracujące społeczeństwo etniczne.
Wielu z nich umiera w młodym wieku, ponieważ pracują
codziennie i bardzo długo. Pracowali w szalonych
godzinach pod ogromną presją, nie mając czasu na
odpoczynek. Jest wielu Amerykanów, którzy robią to
samo.
W szpitalu był pastor, który powoli umierał. Lekarze powiedzieli: „Nie wiemy, dlaczego umierasz. Twoje narządy przestają działać, a my nie wiemy dlaczego. Pewnej nocy w sali szpitalnej pastor nie mógł spać i powiedział do Boga: „Służyłem Ci, jestem pastorem, dlaczego mi to robisz”. Bóg powiedział: „Synu, nie robię ci tego, sam to sobie zrobiłeś. Nie zachowaliście czwartego komendanta. Nie odpoczywasz ani jednego dnia w tygodniu. Zabijasz siebie.” Pastor powiedział: „Panie, czy w ogóle mogę prosić o przebaczenie? Pan powiedział „oczywiście”. Pastor poczuł, jak w jego ciele pojawia się siła. Wstał, odłączył się, ubrał się i wyszedł ze szpitala. Teraz odkłada każdy czwartek i nie ma niczego w swoim harmonogramie na ten dzień. Pastor dożył sędziwego wieku i spełnił wszystko, co Bóg dla niego przygotował. Czwarty przykazanie brzmi: Pamiętajcie o dniu szabatu, aby go święcić. Bóg bardzo poważnie podchodzi do dnia szabatu. Sabat oznacza zaprzestanie lub zaprzestanie pracy lub zaprzestanie wykonywania swoich czynności. Jest wielu chrześcijan, którzy nie słuchają tego przykazania. Ma to być dzień odpoczynku dla wszystkich, a Bóg obejmował także służbę i zwierzęta, które mamy. Był człowiek na pustyni, którego przyłapano w dzień szabatu na zbieraniu patyków. Bóg kazał go ukamienować. Nieprzestrzegane sabaty kumulują się. Bóg ustanowił szabat dla naszego dobra. Potrzebujemy odpoczynku po pracowitym tygodniu. Musimy uzupełnić naszą energię i siły. Zapracowując się na śmierć, nie można nic zyskać. Wiele osób pracuje w niedzielę. Nadal musimy mieć dzień odpoczynku. Możemy zrobić to samo, co zrobił ten Pastor i wybrać inny dzień w tygodniu jako dzień odpoczynku. W ten dzień odpoczynku możemy zrobić wiele rzeczy. Możemy łowić ryby, chodzić na plażę czy grać w golfa, o ile golf nie jest naszym zawodem. Jest wiele rzeczy, które możemy zrobić w dzień odpoczynku, o ile nie jest to nasza praca. Nasz Bóg może sprawić, że te sześć dni będzie bardziej pożyteczne niż to, co my możemy zrobić w ciągu siedmiu dni. Bóg jest Tym, który daje nam nasze zaopatrzenie. Bóg nie pobłogosławi nas w tym dniu odpoczynku, jeśli zignorujemy Jego przykazanie, aby odpocząć. Musimy także oddawać cześć naszemu Bogu, a Kościół jest do tego najlepszym miejscem. W tygodniu możemy udać się na inne nabożeństwo. Najważniejszą rzeczą jest stawianie Boga na pierwszym miejscu we wszystkim, co robimy. Jeśli nie jest On pierwszy w naszym życiu, nie mamy z Nim relacji. Grozi nam wówczas, że nie dotrzemy do nieba. Musi być pierwszy we wszystkim, co robimy. Bóg nie będzie na drugim miejscu. Zawsze jest pierwszy, we wszystkim. Przez wiarę On będzie pierwszy we wszystkim, co robimy, a my damy Bogu i sobie dzień odpoczynku. ––––––––––––––––––––––––– Nowa wersja Króla Jakuba Exodus 20:8 „Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić. 9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać całą swoją pracę, 10 Ale siódmego dnia jest szabat Pana, Boga waszego. Nie będziesz w nim wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani twój obcy, który jest w twoich bramach. 11 Bo w ciągu sześciu dni Pan uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go. Nowa wersja Króla Jakuba Exodus 16:23 Potem rzekł do nich: Tak powiedział Pan: Jutro odpoczynek sabatu, święty sabat ku czci Pana. To, co dzisiaj upieczecie, pieczcie, a to, co ugotujecie, ugotujecie, i wyłóżcie dla siebie wszystko, co pozostanie, i zachowajcie do rana”. 24 I odłożyli to do rana, jak rozkazał Mojżesz; i nie śmierdziało ani nie było w nim robaków. 25 Wtedy Mojżesz powiedział: «Jedzcie to dzisiaj, bo dziś jest szabat dla Pana; dzisiaj nie znajdziecie tego na polu. 26 „Sześć dni będziesz to zbierał, lecz siódmego dnia, czyli szabatu, nie będzie już żadnego”. 27 I stało się, że siódmego dnia niektórzy z ludu wyszli się zbierać, ale nikogo nie znaleźli. 28 I rzekł Pan do Mojżesza: Jak długo będziesz wzbraniał się przed przestrzeganiem moich przykazań i moich praw? 29 «Patrzcie! Pan dał wam szabat, dlatego szóstego dnia daje wam chleb na dwa dni. Niech każdy pozostanie na swoim miejscu, a siódmego dnia nikt nie będzie wychodził ze swojego miejsca. 30 A siódmego dnia lud odpoczął. Nowa wersja Króla Jakuba Wyjścia 31:12 I przemówił Pan do Mojżesza, mówiąc: 13 Mów także do synów Izraela, mówiąc: «Na pewno moje szabaty będziecie przestrzegać, bo to jest znak między Mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że Ja jestem Pan, który was uświęca. 14 Przeto będziecie przestrzegać szabatu, gdyż jest on dla was święty. Każdy, kto je profanuje, z pewnością zostanie ukarany śmiercią; bo kto by przy nim wykonywał jakąkolwiek pracę, ten będzie wytracony spośród swego ludu. 15 Sześć dni będzie wykonywana praca, lecz siódmego dnia będzie szabat odpoczynku, poświęcony Panu. Ktokolwiek wykonuje jakąkolwiek pracę w dzień szabatu, z pewnością poniesie śmierć. 16 Dlatego synowie Izraela będą przestrzegać szabatu, aby przestrzegać szabatu przez wszystkie swoje pokolenia jako przymierze wieczne. 17 To jest znak na wieki między Mną a synami Izraela; bo w sześć dni Pan stworzył niebiosa i ziemię, a siódmego dnia odpoczął i wytchnął.” Nowa wersja Króla Jakuba Liczb 15:32 A gdy synowie Izraela byli na pustyni, spotkali człowieka zbierającego drewno w dzień szabatu. 33 A ci, którzy go spotkali zbierającego patyki, przyprowadzili go do Mojżesza i Aarona, i do całego zgromadzenia. 34 Postawiono go pod strażą, gdyż nie wyjaśniono, co z nim należy zrobić. 35 I rzekł Pan do Mojżesza: «Ten człowiek z pewnością zostanie ukarany śmiercią; całe zgromadzenie ukamienuje go kamieniami poza obozem». 36 Zatem zgodnie z poleceniem Pana Mojżesza całe zgromadzenie wyprowadziło go poza obóz i ukamienowało go kamieniami, tak że umarł. |